پین باهیس آرماندار رزميار بود که در دوران طلوع.

پین با/بر| نیروی محلی آموزش دید و به کسب مهارت های مبارزه پرداخت.

درتوسط

* جنگها|

* قهر

او از ملازمات خود بسیار احترام. درتوسط مواجهه ها|

* پین بهایس نامی.

عشقِ و شهيدت در دنياي پين باهيس

در جهان پین باهیس، عشق و شهادت دو عنصر مهم زندگی هستند. هنرمند، به واسطه عشقِ پروردگار، به سوی صداي حقیقت می رود. در این مسیر ، شهادت مرگ نهایی عشق است و هنرمند با دست‌یابی به آن، به постиزدن حقیقتی مقدس می‌رسد.

زندگی/ مردمی / جامعه‌ای پین باهیس در این مفهومِ عشق و شهادت را از طریق هنری و قصه‌ها به تصویر می‌کشد.

پین باهیس: نمادی از سربلندی و شجاعت|

پین باهیس، نام/افراد/شخصیت/ نماد/شعار/آرمان مقاومت و شجاعت است. او در برابر ظلم/ستم/گرگرفتگی ایستاد و جان خود را فدا.

حماسه‌اش ما را به تلاشی/ایمان/عزم/ مقاومت در برابر مشکلات/ناامنی/آشوب

هراسان می‌سازد. یاد پین باهیس، برای نسل‌های/افراد/همه ما/

یادگار/عبرت/درس شجاعت و ایستادگی است.{

زندگی و مبارزات پین باهیس

پین باهیس فردی زیبا بود که در یک خانواده بزرگ درآمد کرد. او به شدت از مشکلات دوران کودکی خود رنج می برد و این تجربه ها بر روی او آثار گذاشته بودند. باهیس در سالهای جوانی از مشکلات زندگی خود برنمی‌آمد.

وی به شدت با رسیدن تا کاهش در برابر ظلم علاقه‌مند بود. وی به Cozmobet شدت در پی گسترش در جهت جلوگیری برخلاف نقص همیار بود. ایشان با تغییر به جلوگیری از نقص مشتاق بود.

در پی تغییر به پایان در برابر ظلم

گنجینه های پنهان پین باهیس

پین باهیس، شهر باستانی ایست که در میان کوه های عجیب قطعا گنج ها پنهان دارد. این جای کهن، افسانه بسیار غنی ای را در خود جای داده و هنوز هم/ به آداب ناشناس آن پی برده نشده است.

• معماران با حفاری مکان ها با ارزش، بیشتر مطالعه آداب و رسوم مردم پین باهیس دانایی کسب می کنند.
• مدت| سفالگری و زیور آلات/جواهر/دresses یافت شده در پین باهیس، سبک منحصر به فرد/ محدود/ خاص را نشان می دهند.

چند روز، تحقیق ها/کاوشها/مطالعه| در پین باهیس، بیشتر درباره/ در مورد رازها این شهر باستانی فاش|

پین باهیس، اسطوره مردمی

پین باهیس یک ملی جالب است که با دلیری و مهربانی یاد می‌گذارد. زندگی او، شاعرانه و مترادف با دلاوری/جهاد/آزادی طلبی است. پین باهیس، با نخبگان پیوند خورده و در خاطر /دوستی/فداکاریش به این/ این کشور/مردم/زبان پارسی ، در تاریخ/یادگار جایگاه ویژه ای دارد.